sözlük yazarlarının koleksiyonları

• bir dönem gittiğim şehirlerden kartpostal aldım, 26'ya ulaşınca bir arkadaşım gördü çok sevdi "al senin olsun" dedim orada bıraktım kartpostal toplamayı. niye verdiğimi bugün bile bilmiyorum. kitap ayracı biriktirmeye başladım mutlu etmiyordu, bıraktım.
  magnetlerim var ama koleksiyon sayılmaz.
  
  çay şekeri biriktirmeye başladım, ilk başta gittiğim her mekandan birer çay şekeri şeklindeydi sonra şekerlerle yemek masası yapmaya karar verdim. çok kalın ama desensiz bir camın altına 10 mm yükseklikteki çerçevenin içine dizip camla kapatmaya karar verince küp şekerleri attım, sadece toz şeker paketleri kaldı. türkiye'nin çeşitli şehirlerinden şekerler eklendi. şimdi tek eksiğim o yemek masasını koyacak kendime ait bir ev.
  
  edit: sonunda çay şekerli yemek masam var, haliyle evim de. şeker toplarken "ne yapacaksın?" diyenlere "yemek masası" deyince mavi ekran veriyorlardı ama yaptım oldu. mutluyum sözlük.
  
  işin tuhafı ise masanın ikinci el olması ve ev taşıyan hiç tanımadığım birinin yemek odası takımını bana vermesi. ev yerleştirme telaşından masanın hayallerimdeki masa olduğunu 3 gün sonra fark ettim. kendime ait eve dair tek hayalim ise masaydı. ne kadar küçük hedefler koymuşum diye kızıyorum kendime. özetle çok isteyince oluyor.