• uzaklaşabilme, kendi kabuğundan sıyrılıp dışarıdan biryerlerden her sabah kalkıp yüzünü yıkayan, kahvaltısını yapıp yollara düşen, sıkıcı bir günün sonunda ağır/canlı müzikler dinleyip efkar/mutluluk sigarası tüttüren ve gecenin ilerleyen saatlerinde ağırlaşan gözkapaklarına karşı koyamayıp başını yastığa koyan, ömrü iki yastık arasında sıkmış kalmış yolcuyu izleyebilme sanatı. kimileri buna empati de der.

    bunu başarabilen, yani kendi bedeninden, kendi bilinç çizgisinden ve kendi yaşam altyapısından sıyrılıp kendi varlığına, yaşam tarzına ve düşünüşüne dışarıdan bakabilen insanlar subjektif kavramları, değer yargılarını ve saplanıp kaldıkları sabit fikirleri objektif boyutta değerlendirip mutlak doğruya ulaşabilme adına kararlı adımlar atabilirler.

    hiç olmadı boşrolünü oynadıkları ilk ve tek filmlerini ferah bir sinema salonunun rahat koltuğuna kurulmuş tek seyirci edasıyla izleyip keyif alabilirler.*
67 entry daha
hesabın var mı? giriş yap