the division bell

• pink floyd'da roger waters sonrasi donemin iki albumunden biridir (otekisi a momentary lapse of reason). david gilmour babamiz, roger'dan arinmi$ bir muzik yapmaktadir. bu arinma iyi midir kotu mudur o ki$ilere kalmi$tir, ama roger'li zamanlardan farkli oldugu kesindir. $arkilar daha kisa, daha yakalayici melodiler agirlikta, $arkilarda "giri$ geli$me sonuc" belli, oz. album kotu mudur denilirse, degildir demek lazim. hem muzikalite hem de $arki sozleri ve besteler acisindan ba$ta high hopes olmak uzere coming back to life, a great day for freedom hic de siradan degildir. ama asla eski 4-6 parca arasindaki uzun konsept albumleri gibi olamaz. yine de farklidir i$te, gitarina kurban olunasi bir insandir david gilmour, keza rick wright ve nick mason da... cluster one calmaya ba$larken zaten albumu seversiniz, regardless of roger or whomever...