sağcılık

• türkiye'de sağcılık, tutuculuk anadır, rahimdir. solculuk, muhaliflik yani karşıcılık oğuldur, çocukluktur. ana toplum sağcı, çocukların çoğu sağcı, azı solcudur. belki aynı zamanda sağcı, çabuk büyüyen çocuk; solcu, duyarlı, sorunlu çocuk. olmayası görünen sol çocuklar yine uzun erimde kendine ve topluma gerekli. çocukluk hastalıklarını atlatmalı.
  
  büyüyüp gelişmesi, her şeyi değiştirmesi gereken solcular yerine atılım yapıp, canlılık gösterenler sağcılar; durağan, yakınmacı ve kaygılı değer bekçileriyse solcular. solcu, istemek ve yakınmaktan yapmaya geçmiyor, haklılığın ekmek yerine geçmesini umuyor. aşılacak sorunları, gerçekçilik ve eylemsellik bölgesinde. sağcı genç, anasının vermeyeceği memeye karşılık, suç kabahatından öldürülmeme umuduyla eyleme geçiyor. sağ çocuğun eksiklik alanı düşlem ve etik.
  
  çocuk sol, sistem olan anayı hatalarıyla yüzleyecek iriliğe büyümedi. ananın yaptığı ayıp oluyor: sol çocuğun sözleri sert cezalandırılıyor, sağ çocuk soyuna benziyor, yüze gülüyor diye sahip çıkılıyor. bunlar hep aile içi işler. sağcılık ana, sistem ve toplum. sağcı aidiyete güvenen, edepsiz çocuk. solcu, aileye diklenen, dövülen, ancak büyümeyi ve kopmayı başarırsa işe yarar hale gelecek çocuk.
  
  (bkz: direngezi/@ibisile)