halil altındere

• kendisi hakkinda bir alıntı asagıdadir:
  kendisi böyle bir tanımlama yapmasa da ‘muhalif’ bir sanatçı halil altındere. eserleri eleştiri dolu. alışıldık olanla dalga geçiyor, ‘humour protest’ yani mizahi protesto yapıyor. yapıtlarına verdiği isimler de bunu anlatıyor. türk parası üzerinde yaptığı rötuşlar ve kimlik kartı çeşitlemeleri ile oluşturduğu ‘tabularla dans’ serisi, mhp’nin sloganlarından ‘ya sev ya terket’ yazısıyla yaptığı çalışma, yakalanan yasadışı örgüt üyelerine emniyette türk bayrağı önünde verdirilen pozları andıran bir şekilde durup, kurşunlarla ‘seni seviyorum’ yazması, işlerinden birkaç örnek sadece... küratörlüğünü yaptığı sergi isimleri için de farklı değil durum: kötüyüm ve gurur duyuyorum, seni öldürdüğüm için çok üzgünüm... (...)kullandığı malzemeler deufak bir kamera, fotoğraf makinesi, kendi bedeni ya da aklına gelen her şey... öyle olunca yaptığı işlerin kubul görmesi de zorlaşıyor. bir keresinde tabut kullanarak yaptığı üç boyutlu bir eseri başına iş açmış. tabut yüzünden başına gelenler, fıkradan farksız: ‘bir yapıtımda normal boyutlarda bir tabut kullanmıştım, yan tarafında çekmeceleri vardı. onların tamamını açtığınız zaman bir insan figürü tamamlanıyordu. 1999’da akm’de sergilenmişti bu işim. sergiden sonra eve geri getirirken komşular görmüş. önce ‘bu evde cenaze var herhalde’ demişler. ama cenaze çıkmayınca şüphelenip polisi aramışlar. polis evi bastı, ‘cesedi nerede saklıyorsun’ diye çıkıştılar. ‘ceset yok, bu bir tabut değil, ben ressamım, bu da bir sanat yapıtı’ dedim. ‘sen mi öğreteceksin bize neyin sanat olup olmadığını, resmi göster o zaman’ dediler. gerçekten de resim yoktu etrafta, 5 sene lisans yapmışım, yüksek lisansımı tamamlamışım ama klasik anlamda bir resmim yok. sanatçı olduğumu ispatlamak için eser göstermeye çalıştım. nereye elimi atsam suç aleti çıkarmış gibi oldum. kimlik çalışmamı göstereceğim, eliyle yüzünü kapamış insanlar var. polisler ‘türk vatandaşlığından mı utanıyorsun, sen nerelisin bakiyim’ diyorlar. ‘mardinliyim’ diyorum, ‘hımm’ diyorlar. atatürk çalışmamı gösteriyorum ‘bakın bu gazetelerde de çıktı’ diyorum ‘vaay atatürk’e hakaret’ diyorlar. ortada hiç bir şey kalmayınca ‘tamam gidiyoruz’