boşanmış aile çocuğu olmak

• herhangi bir anne ve herhangi bir babanın çocuğu olmaktır.
  insanların bu gibi şeylerle tarifi mümkün mü? kılıf uydurulur mu bu sebepten insana? "anne babası ayrı olanın aile kurma sıkıntısı olur", "evlilik yapmaktan ürkerler", "efendi olurlar, medeni olurlar"...
  
  hayır?
  dümdüz hayır.
  
  anne babası ayrıldığı için son nefesine kadar karalar bağlayacak bir çocuk varsa ne mutlu ona ki, yetişkin olduğunda bir başkasının serçe parmağıyla dürtüldüğünde devrilmedi.
  melodram yazmayalım.
  olur biter. anne baba kırgın da kalır, arkadaş da.
  
  bütün alışkanlıklardan kopmak can sıkıcıdır. annemin odasında artık yalnız uyumasının benim çocuk kalbimi çok kırdığını hatırlıyorum. zaman geçince bu sefer de buna alışıyorsun. güzelliklerini keşfediyorsun, baban varken uyuyamadığın anneni, yirmi yaşında katır olunca koynuna alıyorsun.
  babanı az görüyorsun, sonra babanı daha da az görmeye başlıyorsun. en sonunda baba, bir yerden sonra adı "baba" olan bir tanıdığa dönüşüyor. öyle sesleniyorsun.
  ama ona da alışıyorsun bak.
  
  bende olan biten bu.
  
  başkasında olan bitenin, başkasında yarattığıyla,
  başka anne babalarla,
  ayrılmamış başka anne babaların, bambaşka hayatlarıyla,
  büsbütün başkayız.