128 dikişli şiir

• ''ölümünden bir gün önce ışıl, hastaneye kucağında bir defterle geldi. içinde didem'in el yazısıyla notlar bulunan bu defter, aslında bir ajandaydı. "son yazdığı şiir" olarak, ışıl'a bir süre önce okuduğu şiir vardı içinde: 128 dikişli şiir.
  
  bu son şiiri bir kuytuda okuduk, son bir gece olacağını bilmeden... ışıl, zeynep ve ben.
  
  bir yokluğa yuvarlanır gibiydik... o gece hale teyzeyle birlikte kaldık didem'in yanında. sabah olmak üzereydi... hastanenin antetli kağıtlarına, fotokopi çeker gibi yazmaya başladım didem'in emanetini. kaybolmasından korkuyordum.
  
  hem şiirin başını okşarsam, sanki didem hiçbir yere gitmeyecekti...'' demiştir müjde bilir bu şiir için.