mersin sıcağı

• hayatımda yaşadığım en büyük eziyet diyebilirim. hayatı sibirya kurdu tadında yaşamayı seviyorum. sıfırın altındaki havalar inanılmaz mutlu ediyor beni. 20 derece sıcaklıkta gölgede bile fenalaşacak noktaya geliyorum.
  
  yıllar önce mersin'de bir iş için öğlen vakti dışarı çıkmak zorunda kaldım. ağustos'un ortası, gündüz vakti, bir dükkanın önünde gölgede bekliyorum ama resmen nefes almak için çaba harcıyorum. her nefes alışverişim 100 kalori yakıyor gibi. etrafa bakıyorum insanlar alışık olduğundan gayet rahat yaşıyor, benim üstümü sanki hortumla yıkamışlar gibi. 2 saat boyunca allahım canımı al diye yalvaracak dereceye geldim.
  
  bana ankara gibi hiçbir boku olmayan şehri taparcasına sevdirmeyi başardı o 2 saat.
  
  büyük konuşmayım da sikseler mayıs-eylül arası adım atmam bir daha.