behçet mahir

• ----alıntı----
  resmî kayıtlara göre 1919 yılında erzurum’da doğmuştur, ancak doğum tarihi daha
  eskidir. erzurum ve çevresinde yaşayan halk hikâyecileri arasında en şanslısı olanıdır. mehmet kaplan tarafından keşfedilerek yardımcı hizmetli olarak üniversiteye
  alımıştır. ahmet edip uysal’ın yardımlarıyla hikâyeleri amerika ve ingiltere’ye
  kadar ulaşmıştır. behçet mahir’in sağlığında anlattığı hikâyelerin büyük çoğunluğu;
  muhan bali, fikret türkmen, bilge seyidoğlu, ahmet edip uysal, saim sakaoğlu,ali berat alptekin, esma şimşek, rene giraud ve natelie k. moyle gibi öğretim üyeleri
  ve araştırıcılar tarafından tespit edilerek yayımlanmıştır. ayrıca onun hikâyeciliği ile ilgili olarak makale ve bildiriler hazırlanmıştır. behçet mahir, dokuz ay kadar
  medreseye devam ettiğinden söz ediliyorsa da okur yazar değildir.
  
  mahir, türkiye’de pek çok yeri (adana, ankara, malatya, bursa, bolu, karaköse,
  aşkale, hasankale (pasinler), sarıkamış) çeşitli vesilelerle gezme ve görme fırsatı
  bulmuş bunların hemen hepsinde hikâye anlatmıştır. behçet mahir, 22 haziran
  1988 tarihinde vefat etmiş olup mezarı erzurum’dadır. anlattığı hikâyeler şunlardır:
  
  âşık garip, davudoğlu süleyman, derdi yok ile zülfi siyah, eba müslim horasanî,
  ebu ali sina, emrah ile selvi, erzurumlu mahirî baba, eşref bey, ferhat ile şirin,
  firdevs şah, firuz şah, hamzaî sahip-gıran, hâtem-i tâi, imam ali’nin gan galesi
  cengi, kerem ile aslı, kirmanşah, köroğlu (köroğlu’nun on dört kolunu bilmektedir),
  lâtif şah, leylâ ile mecnûn, nebî han, nemrut han, seyfülmüluk, sümmanî,
  sürmeli bey, şah ismail, şahoğlu şah abbas ile deli murat, tahir ile zühre,
  temimdarî, timurlenk, yaralı mahmut, yusuf ile züleyha, zaloğlu rüstem (sakaoğ
  lu 1980: 49-57).
  
  ----alıntı----