sözlük yazarlarının utandığı anlar

• bundan 4 sene önce denizbank'ta işe alınmıştım. eğitim için istanbul'a gittim. maslak civarlarında olması lazım yanlış hatırlamıyorsam, dedeman otelde kalıyoruz. bir gün önceden gidiliyor ertesi sabah eğitim başlıycak.
  
  neyse akşam üstüne doğru yerleştim otele yemeğe ineyim dedim. yemekte de ne kadar enerji veren şey varsa yedim 1-2 saat sonra fitness salonuna inerim diye. boğa gibi at gibi bişey oldum kulaklarımdan ateş çıkıyor adeta..
  
  -1 den bindim asansöre. tam kapı kapanacakken bi kol uzandı durdurdu kapıyı. kıkır kıkır gülerek 3 tane afet daldı asansöre. kapandı kapı çıkıyoruz. ben 8 e bastım bunlar 7 ye bastı.
  
  anasını satayım hayatta en dayanamadığım şey yeni duş almış kadın kokusu. söylerken bile bi garip oluyorum. asansörün kapısı kapandıktan sonra içeriyi böyle bebeksi şampuan kokuları parfüm kokuları bastı mı. up uzun fönlü saçlar bide ne hikmetse hepsi afet anasını satayım. kısa şortlar bilmemneler.
  
  kokuyu ilk algıladığımda şöyle deriiin bi çektim içime ama tamamen istem dışı. sonra "hassktir" diyip sağa sola baktım çaktılar mı diye. aynadan görüyorum kulaklar kıpkırmızı olmuş. asansörün sol üst köşesine diktim gözleri konsantre oluyorum. 5 kat falan kaldı dayanmaya çalışıyorum.
  
  çok afedersiniz öküzüm biliyorum ama bi tanesinin yemin ederim kavun gibi göğüsleri vardı. nasıl tarif edilir bilmiyorum resmen kavun ya işte.
  
  nefesimi tuttum. 2 kat kaldı. donmuş gibi mal gibi duruyom öyle köşeye bakarak. ama arada gözüm kayıyor kızın memelerine. infilak edecem 4-5 kat daha olsa kesin.
  
  neyse 7. kata geldik çok şükür. iniyorlardı tam inerken kızın oda kartı mı havlu kartı mı neyse o düştü arka cebinden.
  
  hemen aldım yerden tam doğrulurken kıza seslendim : "pardon memeniz düşş.."
  
  nefesimi tutmuş olmaktan dolayı bide mal gibi hızlı nefes alıp veriyorum. düşünsenize tipi. kıpkırmızı kulaklar, durduk yere nefes nefese kalmış bi mal "meme" diyor bide amına kodumun. işte o benim.
  
  hiç düzeltmedim. kartı uzattım. aldı "teşekkürler" dedi. kapı kapandı. bunlar bi bastı kahkahayı. heh dedim amk oldu olanlar. geberiyom utancımdan ama nasıl.
  
  o akşam kederden gitmedim fitness a falan yattım uyudum hemen unutayım diye.
  
  ertesi sabah dersin verileceği binaya gittim kahvemi aldım. tam o esnada tanıdık bi koku geldi burnuma. ondan sonra tanıdık bi gülüşme. dudaklarımı ısırdım arkamı döndüm. başımı yerden kaldırmadan kahvemi alıp sınıfa geçtim.
  
  hiç aklıma gelmediydi lan bunların da eğitime gelmiş olabileceği. neyse sonra çok iyi arkadaş olduk hepsiyle tabi 2 hafta sonra bu asansör muhabbetini geyik haline getirmiştik. ama allah biliyor ya hayatımda böyle rezillik yaşamadımdı o ana kadar.