şişman bir kadının günlüğü

• aslında mesele çevre baskısı ve uğranılan mobbingler değil.
  
  mesele, şişmanlığı bizim kendimize yakıştıramamamız. örneğin şu kadını ele alalım;
  https://www.instagram.com/p/bh5gv4fbrkx/
  
  sizce dünya şeyinde mi? hayır. muhtemelen "şişman olmasam daha iyiydi" diye düşünüyordur ama hayatını zayıf biri gibi ve daha ilerisi, zayıf bir manken gibi yaşıyor. neden? çünkü bir şekilde halinden memnun olsa da olmasa da şişmanlığı kendine yakıştırmış.
  
  ben eskiden o kadına yakın kilodaydım ve ben değil bikini, şort bile giyemedim. çünkü şişmanlığı kendime yakıştıramıyordum. kendimi o halimle beğenmiyordum, sevmiyordum. eğer ben kendimi beğeniyor ve seviyor olsaydım, dünyanın geri kalanı, muhtemelen örnek verdiğim kadının olduğu gibi benim de umrumda olmazdı.
  
  "rahatsızsan kilo ver" aklı da, halden anlamayan, basit tabiatlı insanların vereceği akıldır.
  "kendinle barış o zaman" demek de aynı şekilde.
  
  ben bu üzüntüyü ve acıyı yaşadım. biliyorum. çözümü var mı? 56 kilo vermiş olmama rağmen şu an yaşadığım ızdırap verici açlığı düşününce olmayabilir diyorum.
  yarın tekrar o 56 kiloyu 86 kilo olarak geri alabilirmişim gibi hissediyorum.
  insanların ne derece acımasız olduğunu biliyorum ve bunun üzerine benim de kendime yakıştıramadığım bir hale dönersem, yaşayabileceğimi zannetmiyorum bile.