sığamıyorum

• tam bir kezban yakarışı olan yaz şarkısıdır. işe gelirken radyoda denk gelip nakaratına kadar tahammül edeceğime dair kendime söz verdim, sonra başladım dinlemeye. ilk başta sempati duyulabilecek kadar acı çekmiş, yalnız kalmış bir hanım kızımız konuşur gibi başlıyor şarkı. sonra daha da iyiye gidip karşıdaki kişiyi özlediğini, onun hakkında endişelendiğini söylüyor, biz de tüm derdi bu diye düşünüp tamam diyorum, bu sefer olmuş. ama tam o sırada bu tipik türk kızının içinden bir kezban çıkıyor (diğer kızlarımızı tenzih ederim) ve asıl kaşıntısının endişe veya özlem olmadığını gözler önüne seriyor. "aradım kapalı, evde de yoktu, acaba geceleri geziyor mu?" şeklindeki serzenişiyle yalnızlıktan bunalıma girmiş, anında senaryo yazmaya başlamış bir kezban olduğunu kanıtlıyor. türkiye'nin bütün kezbanları, lafım size. yapmayın artık bunları, oturun bir düşünün, "bu adam neden telefonlarımı açmıyor" diye sorgulayın, "ben ne hata yaptım" diye düşünün, beyninizin kıvrımlarını doğru amaçla kullanın. eyyorlamam bu kadar.