terapi niteliğindeki alışkanlıklar

• kendini dışardan izlemek. ozellikle öz yıkıcı davranışlarda kendini yakalayıp dısardan izlemeye gecmek, sanki baska birini izler gibi kendini izlemek. sonrasinda hissettiklerini dusunmek, kendinden kaçmamak, inkar etmemek. daha once korkup kactigin olaylardan ya da davranislardan kacmamak ve bu olaylar gerceklesirken kendine odaklanip hislerini derinlemesine yasamak, olmasina izin vermek ve o anı tum benliginle yasmak. tabi ki kendini yargilamamak ve oldugun gibi kabullenmek.
  
  seylerin olmasına izin vermek...
  
  ınsan oldugu gibi kabullenildiginde değişirmiş.