riot on an empty street

• baslangici olan homesick sarkisini tekrar tekrar dinlemekten diger parcalara ilerlemekte zorlandigim bir album olmustur. ozellikle homesick'deki simon and garfunkel imsi vokal ve muzik acaba "but i can't stop listening to the sound of two soft voices mended in perfection from the reels of this record that i found" sozleriyle de birlesince guruba bir gonderme olabilir mi diye dusunuyorum. homesick'in sozleri bence albumdeki en anlam ifade eden, en guzel sozler ama genel olarak muzigin sadeliginin beraberliginde cok guclu sarki sozleri olduguna inaniyorum. sarki sozlerinde yasadiklari ulkenin karanligini ve soguklugunu hissedebiliyoruz (when past sometimes takes you with soft hands forceless it pulls you to your chair hides you away from these half days sunless, at the end of the year. the air is like a knife cutting through you) bir sabun kopugu gibi akip gidiyor album. basa alip alip dinleyesiniz geliyor sikilmadan. rahatlatici, cogu zaman da huzunlendirici.
  sirasiyla:
  
  1. homesick
  2. misread
  3. cayman islands
  4. stay out of trouble
  5. know-how
  6. sorry or please
  7. love is no big truth
  8. i'd rather dance with you
  9. live long
  10. surprise ice
  11. gold in the air of summer
  12. the build-up