sigarayı bırakmak

• bugün ilk günüm..
  
  sabah mutlu ve yüksek motivasyonla uyandım. uzun zamandır istiyordum. sabah kahvaltı sonrası kahvemi içerken hafif, öğlen yemeğinden sonra ise sonra ciddi bir yoksunluk krizi yaşadım, kafam karıncalandı, konuşma bozukluğum oldu, panikledim, çarpıntım oldu. sonra derin bir nefes alıp kendime "nasıl bir bokun içindeymişsin bunca yıldır, yarım gün içmeyince ne hale geldin" dedim.
  
  stresi bahane etmemeliyim. yaşadığımız sürece sorunlarımız hep var olacak, bu dünyada rahat yok. kaldı ki şu sıra iş yerimde yoğunluğum yok. bırakmak için daha iyi bir zaman olamaz. şu ilk günleri atlatabilirsem devamı gelecek inanıyorum. dönemsel olarak editleyeceğim.
  
  6 yıl önce 2 aylık bir bırakma deneyimim olmuştu. bırakırken hiç zorlanmamıştım fakat kilo almıştım. şimdi "yerine bir şey koymaya çalışmadan" bırakıyorum. kilo alma lüksüm yok. fazla kiloyu çok kafama takan biriyim.
  
  bırakma sebeplerime gelince..
  
  -düzenli diş bakımı yapan biri olmama rağmen bu yıl dişlerim hiç olmadığı kadar sarardı.
  -bir restorana ya da kafeye gittiğimde sigara içilmeyen bölüm yazın serin, kışın ise sıcacık oluyor. rahat rahat yayılabileceğim koltuklar genelde sigara içilmeyen kısımda fakat ben neden bok gibi duman altı, kalabalık, uğultulu, yazın kan ter içinde, kışın ise götüm donarak "sigara içilen bölümde" karşımdakiyle konuştuğumdan bir bok anlamadan kendime eziyet ediyorum?
  -alerjim arttı.
  -bağırsak mevzuları da sigaraya bağımlı hale geldi. anladınız siz onu.
  -üflemeli enstrümanlara ilgim büyük. bu nefesle olacak iş değil.
  -saçlarım, kıyafetlerim berbat kokuyor.
  -sigara kullanan insanların ağzı berbat kokuyor, söyleyen olmadı ama eminim benimki de öyledir..
  -unutmamam gereken bir çok şey var. kafam çok dolu. her gün acaba yanıma malzemelerimi aldım mı diye düşünmekten, çakmak, çarşaf, tütün, filtre takibi yapmaktan yoruldum.
  -planlarımı sikindirik bir pakete göre düzenlemek gururuma dokunuyor.
  -sigara içmeyen insanlar bana daha kaliteli ve temiz geliyor. leş hissediyorum.
  
  edit: 2 hafta olmuş bile. ne de çok büyütmüşüm gözümde. geçtiğimiz haftasonu itibariyle 'alkollü ortam' sınavını da başarıyla vermiş bulunuyorum. ilk 2 gün çay, kahve, masa, sandalye her yer ve her şey sigarayı hatırlatıyordu. şimdi ara sıra aklıma geliyor fakat "canım istiyor" diyemem. aklıma geldikçe içmiyor olmak bana kendimi daha güçlü hissettiriyor. abartı gelebilir; sigarayı bıraktığımdan beri hayattan daha fazla keyif almaya başladım, sabahları daha enerjik uyanıyorum diyebilirim. yanımda içenlerin dumanından rahatsız olmaya başladım bile.
  
  5 ay sonra gelen edit: şu hayatta kendim için yaptığım en iyi 3 şey arasında "sigarayı bırakmak" var. her geçen gün daha iyi hissediyorum. beylik laflar etmeye gerek yok. sadece daha özgür ve daha temiz hissediyorum.