uyanamayan insanlar

• dahil olduğum insan grubudur.
  
  geç yatıyorum ve erken uyanıyorum.uyanıyorum ama kalkamıyorum bir türlü yataktan. elbette geç yatmaktan kaynaklanan bir durum ama, günün en üretken saatleri olan gece vaktini çöpe atmak istemiyorum.
  
  ister erken kalksın, ister geç kalkmış olsun insanın sabah erken saatlerinde üretken ve çok verimli olduğunu pek düşünmüyorum. en azından benim gördüğüm insanlar genel olarak öylelerdi.
  
  hemen hergün işe 10 dakika, 15 dakika yarım saat geç gidiyorum bu yüzden. ama biliyorum ki sabahın köründe işe vaktinde gidince bir bok olmayacak. işler yine saat 09.30 gibi başlıyor, insanlar gazete okuyor, kahvaltı yapıyor, sosyal medyayı takip ediyor. gelirse göz ucuyla maillere bakıyorlar.
  
  baktığın zaman 09:00-10:00'a kadar adam gibi bir iş yok. ben şimdi ne diye kalkıp geleyim. evet gayette farkındayım mesai saatlerinin ama zihnim aslında gerçeklerin farkında ve
  -siktiret 10 dk daha yat diyor.
  
  ben kahvaltımı yapıyor, duşumu alıyor, uyanmış ve çalışmaya hazır şekilde geliyorum işe.
  
  lakin patronlar sevmez benim gibilerini. en iş bitirici ve iyilerinden birisiyim iş yerinde. ama sen yeterki götünü vaktinde yerine koy düşüncesi her daim vardır bizde.
  
  iskandinav ülkelerinde, servbest iş modeline geçiliyormuş yavaş yavaş. yani istediğin saatte gel, işini zamanın yap ve yetiştir gerisi önemli değil modeli özetle.
  
  ama yine de hep uyanamamak ve geç kalmak nedeniyle bende sövüyorum kendime, siz zahmet etmeyin.
  
  bende isterdim sabahın 06:00'sın neşeli, mutlu ve dinamik bir şekilde uyanmayı. hele ki şu güneşin 08:00'e kadar doğmadığı soğuk, buz gibi soğuk kasım sabahlarında.