kenter tiyatrosu

• yikilmadan gittigim icin kendimi sansli hissettigim tiyatro. bu yasima kadar gitmemek benim ayibim olsun.
  
  evet eski, evet koltuklar rahatsiz, evet havalandirma cok kotu(belki de yok) ama bir tiyatroda olmasi gereken ruh, ortam var. ıceri girince kendinizi tiyatroda hissediyorsunuz. bir cevahir'de kendisine tiyatro diyemeyecegimiz seye bakin, bir de buraya. yasanmisliklar biraz daha belirgin olsa elle tutulacak seviyeye gelecek.
  
  ıceri girdigimde gisesinden sahnesine kadar her seyi siyah beyaz gordum, kendimi eski filmlerde gibi hissettim. artik istanbul'da bu hissi tadabilecegimiz o kadar az yer var ki, kenter tiyatrosu gibi yerlerin degerini ne kadar bilsek az.