türkiye'de haber izlemenin dayaktan beter olması

• özellikle son aylarda iyice hissedilen durumdur.
  az önce akşam haberlerini izlerken resmen fiziksel acı ve yorgunluk çektiğimi farkettim.
  
  25 kasım 2016 günün haberlerine bak
  cumhurbaşkanı kızının yönettiği kadem'de konuşma yapıyor. ab'ye sallıyor kahramanca. yalnız muhatabı ab parlamentosu üyeleri değil elbette. bir avuç türbanlı. sonra sıra saf saf gündemden kalktığını sandıgımız tecavüz düzenlemesinin tekrar düzenlenip meclise getirileceğinin müjdesini vermesine geliyor sıra. onlar geri adım atar da yanlıştan döner mi hiç.
  bunun ardından (bkz: tacize uğrayıp kalp krizi geçiren 9 yaşında çocuk) haberini görüyoruz. çocukcağız mahkemede zanlıyla karsılasma korkusundan kriz geçirip ölmüş. zanlı elbette ki serbest. kimliği, eşgali de sıkı sıkı gizleniyor ki ilerde başka cocukları da rahatça taciz edebilsin.
  bir araç kırmızı ışıkta geçmeye kalkan bir ıraklı'nın idare ettigi bebek arabasına çarpıyor. panikle direksiyonu kırınca 2 yayaya daha çarpıyor. bunlar da iranlı. sanki türkiye'de değil mezapotamyada yaşıyoruz.
  ayrıca kaza kimin suçu? bebekle kırmızı ışıkta yola atlayan ortadoğu çomarının.
  peki bunların ülkeye doluşmasından kim sorumlu?
  25 yaşında bir askerimiz daha şehit olmuş. yaralılar diz boyu. ama demokrasi sehidi değiller ne de olsa. mehmetçik ölümleri kanıksandı, iktidardaki %50nin umurunda değil.
  dolar rekor seviyesine yakın bir noktada duruyor. binali beye göre bu çok normalmiş.
  ticari araç vergileri gene artmış.
  ama ehonomi çoheyi olmaya devam ediyor.
  of her yanım acıyor.