alımlama
-
alımlamak yani anlayarak almak, kabul etmek işi.
aklımdan geçenleri, hangi konudan bahsettiğimi karşımdaki de biliyor gibiyim. o biliyor'u ben kesinleyemem. ama ne kadar karmaşık olsam-konuşsam da duygumu, fikrimi geçirebilirim, geçiriyorumdur hissediyorum. yani duygumun alımlanmasına dair duygum (güçlü umudum) var. ailem bana öteden beri şaka yollu 'isteyişinden iyi bakışın var,' der. o halde, bu alımlama garantisi neredeyse kişisinden bağımsız mı diyeceğim? acaba, kekelediğimi bilmediğim ve kabul etmediğim lise üniversite dönemlerimde buna güveniyor, ilişkilerimde hep bu anlaşılmaya* güvene güvene anlaşılma iklimi mi üretmiştim? "her şeye rağmen anlaşılma" denebilecek bir iddianın ömür boyu yürütücüsü müyüm? çok büyük ve güzel iddialar oluşuyor burada. olasılıkla kanıtlanamaz ama savunulabilir iddialar. vardır böyle iddialarım. güçlü paradigmalar, kalıplar, güçlü benzerlik-özdeşlikler kurma arzum ve sapıklığım vardır. farkındayım, değiştim. (bkz: anlaşılmaz konuşmalar/@ibisile)
"ruh zenginliği ganimet biriktirmeyle değil, alımlama açıklığıyla olur." carl gustav jung
["tutunamayanlar" romanındaki "mısra 302: pardayan, pitigrilli ve fantoma" başlıklı bölümde selim ışık'ın ilk okuduğu kitaplar, ilk gördüğü filmler, selim'in onları alımlama öyküsüyle birlikte aktarılır.] yıldız ecevit - ben buradayım
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap