aniden gelen anksiyete atağı

• hiç hesapta yokken ortaya çıkıp gününüzün gecenizin içine ediyor. tam uykuya dalacakken insan kendini bir anda fal taşı gibi açılmış gözlerle google'da hastalık araştırırken bulabiliyor. ya da tam araba kullanırken bir anda nabzını vs. sayarken. her seferinde insan "ya bu sefer gerçekten hastaysam" diyor.
  
  tedavisi yok ancak kabullenmek işe yarıyor. kabullenip atak sırasında kendinizi başkasının yerine koyunca, "yanınızdaki insan aynı atağı geçiriyor olsanız ona ne tavsiye ederdiniz" sorusunu akla getirince etkisi bir parça azalık atak sıklıkları seyrekleşebiliyor. tabi bu aşamaya gelene kadar insanın tüm sosyal hayatını bitirip, yaşam kalitesini sıfırın altına indirebiliyor. kabullenip başa çıkma aşamasına gelebilmek yıllar belki yıllar sürüyor.
  
  insan başa çıkabilir hale gelse bile biliyor ki o atak yeniden gelecek. hiç olmadık zamanda yine avlayacak, durduk yere canına okuyup gidecek.