4 entry daha
  • zaman zaman yalan söylemek kadar zor ve negatif etki yaratan oluş biçimidir.

    mesela "nefret" hissiyle tanışırsınız, muhtemelen küçüksünüzdür daha, birisi neden olmuştur bu tanışıklığa. çok güvendiğiniz, kendiniz de dahil olmak üzere tüm varlığınızı teslim edebileceğinizi düşündüğünüz, sonsuz olacağını düşündüğünüz o biri, tabiri caizse sıçmıştır ağzınıza. hayatınızdaki ilk kazık yemişliğin verdiği garip hisle beraber çevrenizdekilere olan güveninizi yitirirsiniz. öyle bir yitirmektir ki bu; eskiden "dostum" dediğiniz insanlara o veya bu şekilde "siz benim dostum değilsiniz, kimsenin kalıcı ve saf olduğuna inanmıyorum, dostluğa inanmıyorum" demeniz, gerçek hislerinizi açıklamanız gerekir. dersiniz, şok yaşarlar, alınırlar, kırılırlar. çok sevdiğiniz insanları bok yere üzmüşsünüzdür.

    gün gelir, erkek arkadaşınıza "sana birini unutturacak kadar duygulu bir insan değilim" demek zorunda kalırsınız çünkü doğrudur çünkü sevebilme yetiniz birileri zamanında gömdüğü için oldukça derinlerdedir, öyle zart diye ortaya çıkmıyordur ve şartlar, o sözü sarf etmenizi gerektiriyordur; "ben nereden bilebilirdim ki senin ruhsuz olduğunu" gibi bir cevap alırsınız o zaman da.
157 entry daha
hesabın var mı? giriş yap