2 entry daha
  • japonya'da çocukların rahatça oynayabilmeleri için bir anaokulunda başlatılmış olan uygulama. farklı.

    ki alexandre dumas'ın, ''kamelyalı kadın'' kitabından aklımda kalan ve beni oldukça etkileyen şu satırların da özeti bir noktada çocukların önemsenişi:

    ''...fakat ben her şeyin azda bulunduğuna inananlardanım. çocuk küçüktür, onda insan gizlidir. beyin dardır, düşünceyi barındırır. göz sadece bir noktadır, tüm dünyayı kucaklar...''

    bu arada söz konusu çocuklar olunca küçük bir sürpriz okuyuşunuza neşe katabilir dilerseniz:)

    '' japonya’nın güneyindeki kumamoto city’de bulunan dai-ıchi yochien anaokulu binasında, bir kuyumcu hassaslığı içinde ele alınıp yetiştirilen çocuklar için “çocukların çocuk” olmasına izin veren özel bir yenilik var: yağmur suları okulun iç bahçesinde çocukların gönüllerince koşturarak her tarafa su sıçratabilecekleri dev, temiz bir gölette toplanıyor mutluluk.

    yağmur yağdığında çocukları içeri almak yerine, bu okul onları oyuna davet ediyor. yağmur yağmadığında ise burası spor alanı olarak kullanılıyor ve kışın da buz pateni pistine çevriliyor. okulun bu açık oyun alanı planı, yaratıcı düşüncenin gelişmesi ve yönetilmesi konusunda okul personeli tarafından yapılan sınıfların karıştırılması ve yeniden düzenlenmesi çalışmalarını da teşvik ediyor.

    okul; mimarlık, iç mekan ve mobilya tasarım firması olan youji no shiro tarafından tasarlanmış.''*

    insanın tekrar çocuk olası geliyor:

    özgürlük -tabii ki denetim var yine de-

    hiçbir şey tıkış tepiş değil

    gündüz gözüyle

    yemek zamanı

    yeşil sevgisi her yerde

    şeffaflık had safhada gibi

    lüks bir misafirhaneden farksız

    kaynak
7 entry daha
hesabın var mı? giriş yap