1 entry daha
  • aklıma vaktiyle görmüş olduğum enteresan bir olayı getiren uğurlama. gene bir asker uğurlaması, gene yapılan türlü şebekliklere karşın bastırılan tepkiler, gene askere gidene gösterilen tolerans, yalnız istikamet çanakkale. otogardan asker uğurlayan kalabalık önce çocuğu havalara fırlattı, sonra annesinin etrafında toplanıp ağlatana kadar "ağlama anam" türküsü söyledi, en sonunda sıra çocuğu tezahüratlarla otobüse bindirmeye geldi. "en büyük asker bizim asker" klasiği, "her türk asker doğar." saçmalığı v.s. söylendikten sonra hızını alamayan grup, çocuk tam otobüse binerken meşaleleri yaktı, "kalplerde yıldız gönüllerde ay şampiyonsun sen galatasaray" demeye başladı. otobüstekiler de tezahürata katıldı, arada fenerliler kendi tezahüratlarını yaptılar, yaşlı bir teyze "hop güm ptt fener düştü sepete." bile dedi... sonunda otobüs karnaval havasında kalktı, yol boyunca maç muhabbeti yapıldı, arada gene tezahüratlar... böyle keşan'a vardık, otobüs otogara yanaştı, bir baktım otobüste benimle beraber bir muavin, bir şoför, beş altı tane de yolcu kaldı. sonra muavinden öğrendim, diğerleri çocuğun anne tarafıyla küsülü olan baba tarafından akrabalarıymış, çocuk da askerliğini şans eseri memleketinde, keşan'da yapacak olan bir galatasaray fanatiği...
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap