sis ve gece

• 10 dk kadar önce kantinde ağzımda güzel bi çay tadıyla bitirdiğim roman. türk usulu yazıldığı için belki de -teşkilatlar, örgütler, göz altında işkenceler, solcular, devrimciler- epey tanıdık epey yakın. ben de mi bi problem var yoksa yazarın oyununa gelip sonuna dek bu oyunu götürmek işime mi geliyor bilmem ama ağzı açık bırakan bir son. çok ince bi zeka ürünü değil belki yani romanın orta yerinde en olmadık insanlar ahlak, erdem, vatan millet sakarya düz gidebiliyo uzun uzun vatan sağolsun edebiyatı parçalayabiliyo, suçlular katiller beyefendi ağzıyla konuşabiliyo, en zor zamanlarda düzgün, başı sonu belli cümleler kurulabiliyo ve bu durum can sıkabiliyo. yine de ilk romandır deniyo ve bir -aslında daha çok- şans daha veriliyo.