sigarayı bırakmak

• yedi yıl boyunca günde ortalama bir paket olmak üzere severek içtim.çevremde gördüğüm kadarıyla,içenlerin aşağı yukarı %80lik kısmı bırakma isteğinde olup bırakamamaktan yakınan kişiler.uzunca süre ben de bu güruha dahildim.kendime gece sigarayı bırakma sözü verip,sabahında uyanır uyanmaz yaktığım günler oldu.şu vizeler geçsin abi sigara içmeden nasıl ders çalışıcam,stresli olduğumda içmeyip ne yapayım, trafikte sinirlenince kendimi içmeden nasıl yatıştırayım, bişeyleri beklerken içmeden vakti nasıl geçireyim diye diye yıllarımı geçirdim.
  
  evet yıllar geçti.geçtiğimiz temmuz ayında babama karaciğer kanseri teşhisi kondu, dördüncü evre.bilmeyenler için;son evre.öğrendiğim gün belki 25 yıl boyunca ağladığımdan fazla ağladım.sigara içmeyen abimle sabahlara kadar onlarca sigara içtik.abimle yaşadığımız şehre(ankara) getirdik babamı.en iyi doktorlara gitmeye çalıştık gücümüz yettiğince.kimi 3 ay ömür biçti kimi 8 ay.güzel geçirsin geri kalan ömrünü dediler,bi yandan da ağrılarını hafifletir belki diye kemoterapi.şu durumda elinden hiç bişey gelmeyince günlerce oturup düşünüyor insan,ben ne yapıp bu adamı mutlu edebilirim diye.dört ayda bir yapılan benim için çok önemli ve babamın da kazanmamı istediği mesleki bi sınavım vardı, kıl payı kaçırıp üç seferdir kazanamadığım.ilk aklıma gelen bu oldu,bu sefer babam için çalışıp kazandım diye karşısına çıkabileyim.kazanamasam bile kazandım derdim hem.az bir süre kalmıştı sınava ama bu motivasyonla çalışmaya başladım.diğer aklıma gelense,sigarayı bırakmaktı.babam üzülüyordu ben sigara içtikçe.kendisi 20 yıl içmiş,söylediğine göre ben küçükken baba leş gibi kokuyosun diye diye bıraktırmışım.eylül ortalarıydı,bir anlık cesaretimi toplayıp bıraktım baba ben sigarayı dedim,gülümsedi.
  
  boyu posu yerindeydi babamın.gücü kuvveti de.hastalığı öğrendiğimde biraz sakinleşince ekşide karaciğer kanseri başlığını okumuştum.dağ gibi adamı 3 ayda devirir yazmıştı da biri inanmamıştım.
  
  yıllarca türlü bahanelerle bırakmayı erteleyen ben, o sınava sigara içmeden çalıştım.babamı hastaneye tedaviye götürüp getirdim,içmedim.bi süre sonra yürüyemez hale geldi,tekerlekli sandalyeyle dolaştık hastanede,söz verdim babama dedim içmedim.tedaviden sonra su böreği yemeyi çok sevdi,su böreğini bıçakla kesememeye başladı,ben kestim yine içmedim.bi deri bi kemik kaldı, artık tedaviyi kaldıramaz en sevdiği yer neresiyse oraya götürün dedi doktor,ankara'nın trafiği en yoğun saatinde çıktık doktordan aldım babamı eve götürdüm,yine içmedim.sınavım geldi,girdim.ambülansla babamı ankara'dan 8 saat uzaklıktaki memlekete götürdük,uzun yol otobüs yolculuğu sevmiyorum yeaa diyen ben ambülansın ön koltuğunda beş dakikada bir babama bakarak yolculuk yaptım yine içmedim.en sevdiği yere,köyüne götürdük.ertesi gün nefes almakta zorlandı,hastaneye götürün beni dedi,yine ambülans çağırdık.yine yanında gittim ve içmedim.yoğun bakım asansöründe burdayım baba görüyosun dimi dedim başını salladı.yolda kaza vardı,trafik olmuş geç geldi hastaneye bizimkiler.annemle abim yanına çıktılar odasına,ben gece çıkarım siz şimdi girin dedim.hastane bahçesine indik,bütün akrabalar oradaydı.çok geçmedi,çığlıklar koptu bahçede.halamlar.doktor aramış abimi,kaybetmişiz.içmedim.otobüs beklerken napıcam lan ben sigara içmeden diyen ben, babamın cenazesini alırken dakikalarca bekledim,yıkama aracında yıkarlarken bekledim,son bi kez göreyim diye yanına girdim.içmedim.abimle ikimiz ne yapabiliriz diye kara kara düşünürken en sonunda ellerimizle toprağa koyduk,ben bu sigarayı içmedim.
  
  bugün sigarayı bırakalı üç ay,babamı kaybedeli 58 gün oldu.hala içmedim.
  
  not:bu üç aylık süreçte bu başlığı sık sık okudum.buradaki bazı tavsiyeler işime yaradı,en önemlisi bırakma hikayeleri şevkimi artırdı.mükemmel bir sevgilim var,hep yanımda oldu.tabi ki çok zorlandım,hala zorlanıyorum.ama o kadar zorluğa katlandıktan sonra biranın yanında duyduğum sigara isteği,güzel bi filmin en güzel sahnelerinde sigara yakma isteği önemini yitirmeye başladı.söz verdim,içmeyeceğimi biliyorum.bırakmaya gerçekten kararlı olanlara diyebileceğim şey; çok zor değil bunu başarmak,sadece bahanelere sığınmayı bırakın.olmadı aklınıza beni getirip,lan ekşide bi tip vardı o kadar şeye rağmen dayanmış,belki ben de yaparım deyin.bir kişi de benden şevk alıp sabrederse ne mutlu.bunu hem teşekkür hem de bi iç dökme olarak kabul edin.
  
  merak eden olursa editi: sınav geçtiğimiz günlerde açıklandı,kazanmışım.ilk olarak babama koştum,kazandım dedim.o gece rüyamda hayatımda görmediğim kadar mutluydu.
  
  7. yıl editi: içmedim.