2 entry daha
  • tame ımpala' nın 2012 çıkışlı lonerism albümünün en baba eserlerinden biri.

    aşmış bir anlatım sunar bize kevin parker. tame ımpala' nın sıkı dinleyicileri farketmiştir ki, grubun müziklerinin genelinde kafa uçuşması hissiyatı verilmeye çalışılır. pedallar, keyler, efenim elektro gitar bass gitar üzerinde yapılan oynamalar... bu hareketlerle bir ambiyans oluşturulmaya çalışılır. işte bu şarkının ambiyansı ise sanırım şöyle:

    efenim bir kafede oturuyoruz, biraz kafamız bulanık kafede oturan diğer insanları izliyoruz falan. insanların gülüşmelerini, kahkahalarını belli belirsiz konuşmalarını duyuyoruz. ve de en önemli nokta. yüzlerindeki yalancı, yapmacık bakışları görüyoruz. "keep on lying" "only heart already knew" "that it never really was love" sözleri kafamızda beliriyor...

    işte tame ımpala bu şarkıda tam da buna benzer bir ambiyans oluşturmak istemiş. şarkıda geçen o gülüşmeler, o kahkahalar, o sözler başka ne ola?

    şapka çıkartıyorum. adamlar yapmış.. (leziz vokal de bir ayrı tabi :) )
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap