annesiz büyümek

• başlığı görünce annem geldi aklıma. genç kızlık yıllarından sonra kaybettiği annesi 'hiç görmediğim anneannem'.
  şuan düşünüyorum da dayanilabilicek gibi durmuyor. annem dayanmış bu acıya ve yanında bir ton can sıkıcı şeyede sanırım. bazen kafaya çok takıyorsun derim ona rahat ol kendini uzmekten başka bir şey yapmıyorsun derim, neden bu kadar etrafa takiliyorsun, kimse umrunda olmasın derim. aslında boş konuşuyormuşum sanırım. o zaten çok güçlü bir sekilde hayatını kaldığı yerden devam ettirmiş ve babamla etle kemik gibi olup huzurlu bir yuva idame ettirebilmiş.
  bu yaziyi görene kadar babamın daha güçlü olduğunu düşünürdüm hep,annemmiş aslında hep daha güçlü olan...