kolonizatör türk dervişleri

• tek isleri kolonize etmek degildir bunlarin. cunku bu derviş milletinin ne yapacagi belli olmaz. iste size bunlardan biri:
  
  “bir gün uryan bir derviş çıkageldi. anları^* islam’a davet itdi. meger dervişin elinde heman ağac bir kılıç var idi. kafirler anı görüp gülüşirlerdi. meğer kafirlerin bir gün bir ulu panayırları var idi. hem ol gün kafirlerin cem olacak yirleri ol hamam üzerinde olurdı. kafirler cem oldular. derviş anda geldi. bunları islam’a davet itdi. kafirler cümle serhoş olur. dervişün tolayı yanına dirilüp cem oldılar. dervişi masharaya aldılar.
  
  “eğer sen dididüğün bizümle nice eydürsin? yalunuzsın hem yarağın^* yok” didiler. derviş eydür:
  
  “niçün yarağım^* yok? uşde kılıcum” didi. “eğer islam’a gelmezsenüz bu kılıcum ile sizi hep kırarım” didi.
  
  ol ağaç kılıcı anlara gösterdi. kafirler yine gülüşdiler. içlerinden bir serhoş kafir ilerü geldi. dervişün önüne durdı. eyitdi:
  
  “imdi kılıcun ile beni çal, görelüm keser mi?” didi.
  
  heman derviş dahi allah’a sığınup tekbir getürüp kafiri arkurı belinden çaldı, iki böldi, allah’un inayetinde kafiri iki böldü, lakin kafir dahi yirinde turuturken heman canı cehenneme ısmarladı. kafirler gene gülüşdiler. eyitdiler:
  
  “kılıcun katı keskin imiş. bizimle dahi boyle mi cenk idersin?” didiler. derviş eydür:
  
  “ yoldaşınuzı görün , yirinden depredün” didi. katına geldiler gördüler kim kafir kef görmüş, depredelüm sandılar. kafir iki pare olup düşdi. heman ol cem olan kafirler ol hali gördiler, nicesi devrile inanup islam’a geldiler, ve nicesi dahi tagılup kaçtılar. perakende olup gitdiler. muhassal-ı kelam derviş ol arayı feth itdi."
  
  anonim tevarih-i al-i osman, f. giese neşri, haz. nihat azamat. marmara üniversitesi yayınları, istanbul 1992. s. 14.