insansız uzay aracı

• terminolojik açıdan, inceleyeceği gök cismiyle arasındaki münasebete göre üç kategoriye ayrılan araçlardır bunlar.
  
  1. flyby türü uzay araçları: bunlar gönderildiği hedefin yanından geçerek bilgi gönderirler. 60'lı yıllarda iç gezegenlere yollanan mariner ve venera serisi araçların ilk örnekleri bu tip uydulardı. 70'li yıllarda dış gezegenlere yollanan pioneer ve voyager uzay araçları da bu sınıfa dahildir. yandan geçme rekoru ise sırasıyla jüpiter, satürn, uranüs ve neptün'ü ziyaret eden voyager2'ye aittir.
  
  2. orbiter türü uzay araçları: bunlar, dünyanın veya gönderildiği gezegenin yörüngesine girerler. hedefin etrafında sabit bir rotada dönerken bilgi gönderirler. en son yollanan cassini'den hubble teleskopuna, oradan yüzey haritalama ya da atmosfer değişimlerini ölçen uydulara kadar hepsi bu kategoriye girer.
  
  3. lander tipi uzay araçları: kendisi veya bir bölümü gezegen yüzeyine iniş yapabilen bu araçlar, bütün hepsi içinde en çok risk taşıyanlardır. hem yörüngeye gireceksin, orada kalacaksın, uygun zamanda ineceksin, yavaşlatıcı roketler, paraşütler vs. derken başarı şansı oldukça azalır. bu türe viking, venera, ve luna serilerinden bazı örnekler verilebilir. apollo serisi de bu türe insanlı bir örnektir.
  
  terminolojiye daha çok dalacak olursak, gevurlar bütün uyduları görevlerine göre satellite ve probe adında iki ayrı şekilde inceliyorlar. aslında ikisi de aynı kapıya çıkıyor ancak, satellite daha çok haberleşme, meteoroloji ya da casus uyduları için kullanılıyor. probe ise flyby uçuş yapan ya da herhangi bir naneyi inceleme amacıyla fırlatılan araştırma uyduları için kullanım imkanına sahip.