öğrenildiğinde ufku iki katına çıkaran şeyler

• cahil bir halkın nasıl kolayca kandırılabileceğini anlatan şu sosyal deney.
  
  1983 yılında durand express adlı bir gazete 1 nisan sayısında yaptığı bir haberde şehrin su şebekesinde dihidrojen monoksit bulunduğunu ve bunun solunması halinde ölümcül olabileceğini ve şiddetli bir kabarcıklanmaya yol açabileceğini aktarıyor. daha sonra 1990 yılında kaliforniya üniversitesinde "dihidrojen monoksitin yasaklanması için koalisyon" adlı bir grup kuruluyor. en nihayetinde 1994 yılında nathan zohner adlı 14 yaşında bir çocuk okulunda bir sosyal deneye kalkışıyor. bilim projesinin bir parçası olarak "dihidrojen monoksitin" yasaklanması için dilekçe toplamaya başlıyor. bilim projesinin başlığı ise "ne kadar aptalız"
  
  daha sonra dihidrojen monoksitin zararları listeleniyor:
  
  -aynı zamanda hidroksil asit olarak bilinir ve asit yağmurlarının kaynağıdır.
  -"sera gazı etkisi" yapar
  -ciddi yanıklara sebep olabilir.
  -doğal bitki örtümüzde erozyona yol açar.
  -birçok metalin paslanmasını hızlandırır.
  -elektrik kesintilerine sebep olabilir ve otomobil frenlerinin etkinliğini azaltır.
  -son aşama kanser hastalarının tümörlerine bulunur.
  bütün bu tehlikelere karşın dihidrojen monoksit şu alanlarda kullanılmaktadır:
  -endüstriyel çözücü ve soğutucu olarak.
  -nükleer reaktörlerde.
  -strafor üretiminde.
  -yangın söndürücü olarak.
  -hayvanların kullanıldığı deneylerde.
  -böcek ilaçlarının dağıtımında. yıkandıktan sonra bile ürünlerin üzerinde bunun kalıntıları bulunur.
  -bazı hazır gıdalarda ve diğer gıda ürünlerinde katkı maddesi olarak.
  
  bu sosyal deneyin sonucunda deneye katılan 50 kişiden 43'ü bu maddenin yasaklanması için oy verir. nathan zohner'in projesi birinci seçilir ve daha sonra bir gazeteci "matematiksel ve bilimsel konularda cahil bir kamuoyunun doğru bilgiler kullanılarak nasıl bir yanlışa sürüklenebileceğini" anlatmak için "zohnerizm" terimini kullanmaya başlar.
  
  kaynak