1 entry daha
  • ölümün size, canınız bildiğiniz insana ne kadar yakın durduğunu öğrenmektir aynı zamanda. inanamazsınız, inanmak istemezsiniz, yokmuş gibi davranırsınız. ama aslında bilirsiniz, oradadır, sabahları günaydın diye size sarıldığında, gece uyumadan önce gelip üstünüzü örttüğünde hissedersiniz içindeki ölümü, ölüme götüren hüznü. kadere, şansa, talihe, artık her neyse kahredebileceğiniz, kansere lanetler okursunuz. okursunuz da bilirsiniz çözüm yok, yapacak bir şey yok.
    sizden, yaşamdan daha büyük bir olgu karşısında yapacak hiçbir şeyiniz yoktur. sadece yaşanan günleri uzatmaya çalışırsınız. ağlamaz hep gülersiniz. gülersiniz de gece oldu mu dolar gözleriniz. anneniz üstünüzü örtüp örtmediğinizi kontrol ettikten sonra, engel olamazsınız içinizde biriken acıya ve yalnızlığa..ağlarsınız. yaşınız kaç olursa olsun, bir çocuk gibi oturur ağlarsınız. bilirsiniz siz her zaman annenizin biricik çocuğusunuzdur...
    gece yorganın altında akan gözyaşlarınızla ıslanmış yastığınızı annenizin günaydın sarılışından önce, o görmeden değiştirirsiniz.
337 entry daha
hesabın var mı? giriş yap