ekşi itiraf

• bir gün annem aradı, komşumuzun bir akrabasının istanbul'da vefat etiğini, başsağlığı için gitmesi gerektiğini ve çok yaşlı olduğu için benim onu götürmemi söyledi. ilk başta itiraz etsemde değişiklik olur diye düşündüm ve peki dedim, akşam aldım teyzeyi bindik feribota istanbul'a gittik. oradan da anadolu hisarı'ndaki cenaze evine vardık. öğlen de cenazeye katılıp geri döneceğiz.
  
  içeri girdik, kadınlar bir odada oturmuş gülerek muhabbet ediyordu. pek cenaze evi havası yoktu. işin garibi benden başka erkek de yoktu. ev sahibesi bana "sen geç salonda otur evladım" dedi. peki dedim gittim oturdum. ama yalnız değildim. benden başka salonda bir kişi daha vardı. o kişi de yarın öğle namazına müteakip defnedilecek olan kişiydi.
  
  merhum yerde halının üzerinde yatıyordu. üzeri beyaz çarşaf ile örtülmüş karnında da kocaman bir bıçak vardı. tabi bıçak saplanmamış, üzerine bırakılmıştı. birazdan şef gelip bana sunum mu yapacak diye etrafıma şaşkın gözlerle baktım ama kimse yoktu. en nihayetinde bir ölüyle başbaş kalınca ben yavaş yavaş tırsmaya başladım. gözümü yerde yatan merhumdan alamıyordum. ben ona bakıyordum ama o bana bakıyormuydu bilmiyorum. diğer oda da hanımlar kah gülüp kah dedikodu yapıyor ben ise neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. acaba satanist bir ayinin paçası mı olacaktım? bir de beyaz çarşaf ortama ayrı bir gerilim katıyordu. ne bileyim çiçekli ya da ayıcık desenli bir çarşaf olsa ortama biraz neşe gelecekti sanki. sonra biri geldi, börek çay falan getirdi "rahmetli çok yaşlıydı, 100 yaşında vardı, rahatsız oluyorsan söyle" dedi. kısık bir sesle "yok, biz böyle iyiyiz" dedim,
  
  bir süre sonra merhuma o kadar odaklandım ki diğer odadan gelen sesleri duymamaya başladım. gözüm sürekli karnının üzerinde duran bıçaktaydı. bıçakta ufak bir kıpırdama görsem, nefes aldığınına dair ufak bir hareket hiç düşünmeden "buraya kadarmış" "takdiri ilahi", "ölenle de ölünüyormuş" deyip kendimi 5. kattan aşşağıya atacaktım. sonra n'olduysa ortama iyiden iyiye alışmaya başladım. merhum "eee evlat daha daha nasılsın? " dedi. "iyiyim efendim, sağlığınıza duacıyım, annemlerin de çok selamı var" dedim, "ve aleyna aleyküm selam" dedi. baktık ki ikimiz de aynı takımı tutuyoruz muhabbet iyice koyulaştı. sabaha kadar muhabbet ettik sonra amcayla vedalaştık yalova'ya geri döndük. bir süre psikiyatrik tedaviden sonra normal hayatıma geri döndüm.