bertan rona

• (bkz: şu an ağlıyor ve entry giriyorum biliyor musun?)
  
  ben buraları nasılsa kimse okumaz ki yav diye düşünerekten kendisi hakkında iki entry girmiştim vakti zamanında. nasıl olduysa bir biçimde kendisine benim entry'nin linkinin olduğu bir mesaj gitmiş ve okumuş hakkında yazdıklarımı.
  
  elimden geldiğince her programını dinler ve not almaya çalışırım. beni çok dinlendiren şarkılar seçer, kültürümü geliştirir, edebiyat sanat hakkında pek çok yerden duyamayacağım şeyler söyler çünkü. neden not almayayım ki? bu da sizin kaybınız olsun sözüm ona ekşici enteller.
  
  22 mart tarihli dinlemediğim tek programda bana atıfta bulunmuş. şöyle ki :
  '' şimdi size hiç tanımadığım birinden bahsedeceğim, nickname'i omgary. yazdıklarını okudum ve hocam buraları okuyorsanız bir işaret gönderin demiş. bir işaret geldi ki sormayın birazdan bahsedeceğim.
  
  sosyal medyanın yaygınlaşması ve nick name kullanımının dezavantajları olsa da avantajları olabileceğinden bir süre bahsettikten sonra benim hakkımda hiçbir şey bilmiyor olmanın değerli olacağını düşündüğünü söyledi. ne güzel ya, çok zarif değil mi ? hepimizin böyle insanlara ihtiyacı var.
  
  kendisinin de belirttiği üzere programda söylediği pek çok aforizmayı bilerek veya bilmeyerek tarihe not düşüyorum. zaten yazmayı, birşeyleri kaydetmeyi ve saklamayı severim. konuşulan sözler böylesine anlamlı ve ufuk açıcıyken neden yazmayayım ki.
  
  aforizma demişken ;
  
  sheakespeare : '' dünya bir tiyatro sahnesidir'' demiş. bertan hoca da kendince cümleyi evrimleştirerek ''türkiye bir film setidir'' diye değiştirmiş. efsane ya.
  
  dinleyemediğim programın ikinci aforizması da '' en tehlikeli rol farkında olmadan oynanan roldür'' bazı sözler yazıldığı veya okunduğu an itibariyle şahsım adına çok birşey ifade edemese de - ki bu benim cehaletimden kaynaklanıyor olabilir- ilerleyen zamanlarda dönüp bakmak için buraya not düşme ihtiyacı hissettim. bu entry'i zaten kaç kişi okuyor ki, kişisel blog'a döndü sayfam.
  
  geçen entry'imde yılların rocker'ı olduğumu belirten bir ifade kullanmıştım. kendisi öyle naif ki bunu göz önünde bulundurarak joe satriani'den aşık veysel isimli şarkıyı bana ithaf etti. bana yahu bana, omgary'e. ne güzel bir esermiş, bunu da bilmiyordum işte bir yeni bilgi daha. müzik ne güzel birşey ya ne kadar evrensel. lakin yılların rocker'ı artık işe giderken programdan öğrendiği klasik müzik eserlerini dinleyerek güne başlıyor. büyük gelişmeler söz konusu, tekrar çok teşekkürler.