yapısalcılık

• özne-nesne düalizminin altını çizen, ikili karşıtlığa dayanan ve dili doğrusal bir anlayış içinde değerlendiren bir yaklaşımdır. yapısalcılık kategorileşmeye, ikili karşıtlığa dayalı anlam yapılanmalarına ve konuşmaya önem verir. iki karşıtlık ilkesi ''öteki''nin varlığını gerekli görür.
  
  yapısalcıların görevi, çeşitli kültürlerin organize ettiği algılama ve dünyayı anlama niçimlerine dayalı kavramsal yapıları ortaya çıkarmaktır. (fiske, 1990) yapısalcılık, dünyanın kendisinin ne olduğunu değil, anlamlandıran insanların onu nasıl anlamlandırdıklarını keşfetme amacını taşır. böylece yapısalcılık, herhangi bir son ya da mutlak bilimsel hakikat fikrini reddeder. yapısalcı anlayış, dilin ardında her zaman bir yapı olduğu fikrini benimser. strauss'un görüşünde yer aldığı gibi söylem de her zaman bir yapıdan yola çıkar ve yapı aracılığıyla bir küme kurmaya girişir.
  
  edibe sözen, (söylem) -s.45-46