sakız ağacı sokak

• 2015'in 31 aralık gecesi istanbul'a deli kkar yağdığı o müthiş gece gayrettepe'den bir taksiye binmiştim ve fulya dedim direk. abi dedi şoför, düz bir sokak'ta inceksen girerim fulya'ya yoksa oralar çok sakat. ya dedim sen devam et ortaklar'dan. ^* ordan mehmetçik caddesi'ne bağlanırız, orda ineriz. tamam dedi. ortaklar'dan devam ediyoruz, ben mehmetçiğe çıkmayı beklerken, bu yokuşun tepesinde bulduk kendimizi ama yerde en az 15 cm kar. o an istanbul taksicisinin ağzından şu cümle çıktı: abi sen naptın ya?
  
  dedim istersen bu yokuşun başında bırak bizi, sen geri geri çık. yok dedi artık geri dönüş yok, mecbur incez bu yokuştan. bilen bilir, bu yokuşun bitiminde yolun karşısında shell vardır. heh, işte o shell'e doğru arabayı yampiri yampiri kaydırarak indik alttaki caddeye kadar. ve taksici bir anda sağa çekti. biz indik. o indi. biz yolumuza devam ettik. o, -7 derecede kaldırıma oturdu bir sigara yaktı.
  
  öyle bir yokuştur.
  
  ahhahaha.