düşün ki o bunu okuyor

• bu, sözlükte ve diğer sosyal mecralarda sana yazdığım son sözlerimdir. içeriği sana bu güne kadar yazdıklarımdan bir harman ve biraz da sağdan soldan toparladıklarım. ayrıca bunları okuduğunu da düşünüyorum. illaki denk gelmiştir.
  
  "gülüşünden ver ömrümden al." demiştim bir vakit. o günün ertesinde de almıştım azıcık. o an orada ömrümden ne kadar verdim bilmiyorum. ama her saniyesine değerdi. bir merakımı da giderdim sayende. gülerken gördüm ya seni, artık cenneti de eskisi kadar merak etmiyorum. hayyam'ın da dediği gibi "her doğan günde bir gün eksilir ömürden.". üzülüyorum ben de geçen zamana. çünkü ölüme her gün biraz daha yaklaşıyorum. avuntum cenneti tekrar görebilme ihtimali (paralel çizgiler sonsuzda birleşir.). yalnız, seni bir daha göremeyeceğimi bilseydim kafamı kaldırıp son bir kez bakar, yüzünün bütün ayrıntılarını kazırdım hafızama.
  evet bir hafta boyunca bunları düşündüm kendi kendime. derken artık dün öğlen oluyor herhalde, uzaktan sesini duydum herkesle vedalaştığın sırada, olduğun yere doğru ilerledim arkandan birisine bir şey sorma bahanesiyle. orada aklımda üç soru vardı. sırtımı mı dönecektim yoksa medenice yaklaşıp mutluluklar mı dileyecektim? ya da bunlar umurunda mıydı? neredeyse saatlerce süren o on saniye içinde karar verip, kafamı çevirip mutluluklar dileyemedim. bu kadar korkak mıydım? yoksa çakmak mı istemedim göz kapaklarıma başkasına ait olan birisinin fotoğrafını? bence ikincisi. hem çözünürlük düşük olursa unutmak da kolaylaşır. ben de buradan söyleyeyim bari: umarım hep mutlu olursun "degk", nam-ı diğer "peri kızı".