bon appetit

• ne yazık ki katy perry'yi de başarı sarhoşluğundan "osursam dinlerler" kafasına eriştiğini görüyoruz bu şarkıyla. önceden de söylendiği gibi, şarkının altyapısı, nakaratı çok güzel. ama o şarkının kıtalarını söyleme tarzı (teknik olarak ne deniyor, bilmiyorum ama tonunu değiştirerek kısık sesle söyleme olayından bahsediyorum. bunu lady gaga da the cure'da denemişti ve ona da gitmemişti bu tarz.), nakarata gelene kadar insanın sabır taşını çatlatması, sözlerindeki ucuzluk ve sürekli tekrar edişi, migos isimli boktan grubun boktan sözleri, tekli kapağındaki gözleri kör eden vasatlık ve özensizlik... bir chained to the rhythm kalitesine bakın, bir bunun. nasıl ki lady gaga the fame/the fame monster'da kariyerinin en büyük zirvesini yakalayıp bir daha o denli başarıya ulaşamadıysa, katy perry de bir daha teenage dream'de elde ettiği başarıya hiç ulaşamayacak gibi görünüyor. bunlar niye böyle kendilerini harcıyorlar o kadar imkanlara sahip olmalarına rağmen, anlamak mümkün değil.
  
  umarım rihanna'nın work gibi son derece boktan bir şarkıyla çıkış yapması ve work'ün anti'deki tek berbat şarkı olması gibi, bu da katy perry'nin yeni albümündeki tek berbat/özensiz şarkı olur.