ibnürrefik ahmet nuri sekizinci

• ibnürrefik ahmet nuri sekizinci,1874 yılında üsküdar'da doğdu. babası, fes nazırı süleyman paşazade üsküdar bidayet mahkemesi müstantığı mehmet refik bey'dir.
  i.a.nuri galatasaray lisesi'nde okuduktan sonra ilk önce hariciye nezareti mektubi kalemine devam eder. sonra nezaretin mülhak muhtelit karantina idaresi muhasebe kalemine tayin edilir. burada türkçe ve fransızca muhasebe müdürlüğüne kadar ilerler. lozan barış antlaşması sebebiyle bu idarenin tasfiye edilmesi üzerine umum sıhhıye memurlarıyla beraber atanır.
  yazarın, çocukluğundan beri tiyatroya ilgisi vardır. lise çağlarında birkaç arkadaşıyla toplanıp büyük bir bahçede tiyatro sahnesi kurmuş, bu sahnede namık kemal'in zavallı çocuk; kendi yazdığı çoban kızı adlı eserler başta olmak üzere mahalle halkına birçok oyun sunmuşlardır.
  yazar lise yıllarında güllü agop'un osmanlı tiyatrosuna gitmeyi adet edinmiştir.melodramlardan ziyade toplumsal hayatı yansıtan ve eleştiren komedilerden hoşlanır.
  meşrutiyet ilan edilince reşat rıdvan'la beraber tanin gazetesi adı altında vatan piyesini sunmaya başlarlar. yazarla birlikte reşit rıza, nurettin şefkati, şadi, muvahhit ve rıza fazıl beyler de vardır. vatan piyesini istanbul'da ve selanik'te sunarlar. sonra osmanlı donanma cemiyeti bir temsil heyeti kurar. yazarları arasına i.a.nuri de katılır. bir süre sonra şehremini operatör cemil paşa, darülbedayi'yi kurar. yazar, on sene kadar darülbedayi'de çalışır. on sene sonunda bazı sorunlar çıkınca istifa eder.
  yazar, 1932 yılında ankara halkevi sahnesi'ne katılır. ölümüne kadar( 6 mart 1935 ) burada çalışır.
  eserleri:
  tercüme: nel kulesi, montekristo, perişonun seyahati
  vodvil: gelin kaynana, sivrisinekler
  komedi: dokuzuncu, zuhal burcunda, çürük merdiven, eski adet, şair, hoş kadem gebe, şer'iye mahkemesinde, kibir ve inat, nakız, tecdidi nikah, sınıf arkadaşı, kısmet değilmiş
  piyesler: hissei şayia, ceza kanunu, sekizinci, dört cihar, lokmanzade, ipekçi merhum, son altes, belkis, yegane, himmet'in oğlu, büyükbaba, otuz ağustos, çürük siper.
  
  (bkz: alın teri)