the narrow margin

• hikâyenin mafyatiği vincent yost (peter brocco), maço polis dedektifi walter brown’a (charles mcgraw),
  
  "polisler ne kadar kazanıyor? ayda 300, 400 dolar? sana bir servet teklif ediyoruz."
  
  diyerek onu satın almaya çalışır. paranın satın alma gücü, zorbalığı, adaletsizliği, kısacası iktidarı yasallaştırma gücü kara filmlerde tekrar tekrar ele alınmıştır. rüşvet, birincil bir öneri ve isteklendirme yoludur. ikincil yol tehdittir. üçüncü ve geri dönülmez yol ise cinayettir. bununla birlikte, hollywoodvari manevralar devrededir: bilinçli, gururlu, namuslu, idealist polislerin amerikan sistemindeki hayali varlığına dikkat çekilir. bir amerikan polisi asla rüşvet almamalıdır, mottosuyla hareket edilir. kuşkusuz 1950’li yılların sonuna dek (touch of evil henüz çekilmemiştir) yozlaşmış polis figürleri hollywood endüstrisinde büyük oranda görmezden gelinecektir. iyi ile kötünün ebedi serüvenini betimleyen kara kurmacalarıyla amerikan sineması birçok filmde gerçeği gizleme yolunu seçmiştir.
  
  not: gene hackman'ın oynadığı remake asla izlenmemelidir.