memoirs of a survivor

• hayatta kalma güncesi...
  duvardan ilk geçiş. .mutsuz çocukluklar romancılar yaratır! bundan dolayı yazılan sözcükler seni kendi çocukluğuna götürür..sonra aniden yetişkin olup birde ordan bakarsın yaşantına. .anlatım öylesine içine çeker ki seni kahraman sensindir, çocuk senin çocukluğun ya da senin çocuğun. .
  çok katmanlı bir kitap sanırım okuyucuyu da çok katmanlı olarak düşündürüyor..sınıfsal ayrımlar, sokak çeteleri,liderler, benzeşme, öykünme,taklit etme...birileriyle beraberken de "yalnız" olma!
  kitapta emily adım adım büyürken toplumda meydana gelen küçülme anlatılmakta..doğumla başlayıp verilen etiketler "iyi kız -kötü kız" güzellemeleri ve bundan ne oranda etkilenildigi, en çabuk alınan kararların aslında bize dayatılanlar olduğu bir dayatma mantığından arınmış olarak karşımızda..
  ve imgeler..bir küvet..koku..cüssece büyük bir anne .. sıcak ve soğuk suyun birbirine karışarak vücudu önce haşlayıp sonra dondurması! ıtile kakıla yıkanan bir çocuk. . temizlenmeyen bir gelecek!
  en güzeli mi roman boyunca hiç bitmeyen hiç durmayan bir çocuk ağlaması...
  merhametten yoksun büyütülen koruma iç güdüsü ile vahsilikleri sarıp sarmalarken, el bebek gül bebek büyütülen potansiyel bir katil olabilmekte ne de olsa..ne çok yazdım..doris teyze çok iyidir! okuyun