burger no 7

• hayatımda yediğim en sıradan hamburger...
  dayamışlar ketçabı. sırf ketçap tadı alıyorsun. köftesi ben diyeyim anneannelerimizin, sen de babaannelerimizin yaptığı köftenin tıpkısının aynısı. soğanı bile karamelize etmeden kestikleri gibi koymuşlar içine. cheddar peyniri görünürde var ama tat olarak yok. sanki ketçaba ekmek banıp yiyorsun gibi. ekmeği hem yağlı hem kof... tek kelime: kötü...
  
  hayatımda yediğim en berbat patates kızartması...
  kaldı ki ben patates kızartmasını her türlü yerim, kaçarı yoktur, burada bitiremedim! farklı olmak adına bir takım baharatlar katmışlar. patates kızartması mı yedim, cheetos soğanlı cipslerinden mi yedim bilemedim. herhalde gözlerimi kapatsalar, kimse beni bu yediğimin patates kızartması olduğuna inandıramazdı.
  
  hayatımda yediğim en bozuk gibi olan ranch sos ve acı olmayan acı sos...
  hadi acı sosu mazur görüp gömmeyeyim ama ranch sosun ekşimtırak bir tadı var. hiç güven vermiyor. burger kingin ranchini mumla aratıyor.
  
  hayatımda gördüğüm en havasız ve gürültülü mekan...
  klima kullanmıyorlar, içerisi cehennem gibi sıcaktı. bir de bar misali cıstak cıstak yüksek ses müzik açık. içeride oturmak mümkün değil, kaldırımdaki masalarda yemek nispeten daha iyi. o masalar da kaldırımdan dolayı eğimli duruyor ve rahatsızlık veriyor. wc kısmı ise tam bir survivor. yerler ıslak. kaymamak için artistik patinaj yapmak zorunda kalıyor insan.
  
  ama bak kolası güzel, soğuk sayılır bir kere. sıcakta iyi gidiyor. yiğidi öldür hakkını yeme!
  
  sonuç olarak, merak edenler gitmesin, merak edilecek bir şey yok. net... gidenler zaten bir daha da adım atmaz davos'a.
  
  izmir'de doğru düzgün mekan olmayışı, bu gibi başarısız yerlerin abartılmasına sebep oluyor bence. kaliteli mekanlar açıldıkça, belki rekabet artar, kendilerini düzeltirler, düzeltmezlerse de silinir giderler. (bkz: doğal seleksiyon)