2 entry daha
  • 1537 yılının bir gecesi, torino muharebesi'nde uzun bir savaş gününden sonra yatağında uzanan genç fransız askeri cerrah paré'nin içini bir kaygı kaplamıştı. savaş meydanı tüfek kurbanlarıyla doluydu, ancak pare henüz bir mermi yarasını bile tedavi etmemişti.. bir kitapta zehirli baruta kızgın yağ dökülebileceğini okumuştu. fokurdayan maddeyi bir kepçeyle kanayan yaralara dökmüş ve kızgın madde, kızartma tavasındaki yağ gibi her tarafa sıçramıştı. o kadar çok yaralı vardı ki, devriyesinin yarısına gelmeden kazan boşalmıştı. kızgın yağ olmadığı için onları gül yağı ve yumurta sarısından bir merhemle tedavi etmek zorunda kalmıştı. bütün gece askerlerin meydanda bağırışlarını ve ölümle mücadele çığlıklarını duymuş, bunun kendi aptalca suçu yüzünden olduğunu düşünmüştü. ertesi sabah, bağıranların yaralarına merhem sürülen değil de kızgın yağ dökülen askerler olduğunu farkedince şaşkına dönmüştü. ambroise, bir daha hiç kızgın yağ kullanmayacak ve çok büyük bir cerrah olacaktı. modern cerrahiye ilk adım atılmıştı.

    ambroise paré'in bakış açısından savaş yaraları.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap