baby driver

• kulak çınlamasıyla başlayıp müzikle biten güzide sinema.
  
  şu sıralar wonder woman dışında "film" de yok, gidin izleyin. daha önce edgar wright filmi izlemediyseniz de lütfen götünüzle izlemeyin, sonra gelip insanı kanser etmeyin.
  
  internetteki tepkilere bakılırsa wright'ı yavaş yavaş mainstream yapacak gibi duruyor bu filmi.
  zaten bilen biliyordu, every frame a painting'in malum video essay'inden sonra ortalık "visual comedy, abi. adam ses efektlerini mükemmel kullanıyor." insanlarıyla dolmuştu. bu film de kaymak oldu. bir hit sonra yeni nolan olabilir internet camiası için.
  önümüzdeki günlerde başlığı, "klişe" kelimesine boğulmuş entrylerle dolarsa iyice anlarız...
  
  --- spoiler ---
  
  film boyunca yaşanan ses-görüntü uyumu hepinizin malumu zaten. absürdlüğü biraz kıstıkları için böyle şeyler olmuyor tabii ama yine filmde araba, mermi, kapı, pencere ne varsa belli bir tempoyla çalışıyor.
  filmde çok az cgi kullanılmış olması da nefis. araba sahnelerinin hepsini oturup çekmişler.
  
  decon-recon switch diyorlar... klişelerle dalganı geçerken birden hepsini kullanmaya başlıyorsun, ya da tam tersi.
  cornetto üçlemesinin, özellikle hot fuzz'ın bel kemiğiydi bu olay. edgar wright tarafından mükemmel beceriliyor. baby driver'da biraz daha dikkatli bakmak gerekiyor yakalamak için. çünkü önünüzde hakkaten normal bir soygun-aksiyon filmi var gibi duruyor ilk bakışta, ama öyle değil tabii ki.
  
  film bir başlıyor. 3 tane at hırsızı, bir tane bebe. "bu nasıl şoför lan? müzikaldeymiş gibi tavırlar filan..." derken adam hayvan gibi şoför çıkıyor... filmi de direk aksiyon makinesi olarak bitirip diner'da garson olarak çalışan kız arkadaşını alıp kaçıyor.
  
  film boyunca her suç filminde görebileceğiniz klasik tipler var. ama tabii ki orası da öyle değil.
  birisi çıkıyor "benden bir daha haber alamazsanız, bilin ki ölmüşüm" diye karizma(?) bir laf edip yoluna gidiyor, gidiş o gidiş...
  öteki geliyor, "ben adamı gözünden tanırım yeğenim" diye j-ho'nun ve yancısı hatunun karakterlerini seyirciye okuyor. sonraki sahnede, az evvel gizli polis sanıp vurduğu elemanların aslında spacey'nin adamları olduğunu öğreniyoruz...
  film boyunca "duygularına kapılırsan götüne mermiyi vururlar" diyip durdukları baby ve aşkısı dışında herkesin bir yerleri deliniyor...
  
  ve adamlar önce banka, sonra postane soyuyorlar... 21. yy'da.
  
  onun dışında klasik, edgar wright'ı sevdiren işler var. adam anlatmayıp gösteriyor, göstermeyip dinletiyor. soygunun boka sardığını baby'nin dinlediği müziği cozurtturarak anlatmış adam. mis...
  bir de "herif hollywood'a ayağını basmış" diyebiliriz artık. zamanında bill nighy'yi zombilere ısırttıran adam, şimdi gelip kevin spacey'nin kafasını jon hamm'in kullandığı polis arabasına biçtirmiş, jamie foxx'a inşaat demiri saplatmış...
  
  o değil de herkes ne oynamış filmde be...
  
  --- spoiler ---