ırak ordusunun ışidlileri uçurumdan aşağıya atması

• önemli not: kesinlikle tasvip etmediğim işkence yöntemi. bu insanlar canilik yapıyor, işkence ediyorlar. kime yapıldığı suçu hafifletmez! caniliğe prim vermeyin. iyi olmuş yazmayın. insanlık suçu işliyorsunuz.
  
  lakin bünyemde yarattığı etkiye gelirsem, aslında üzülmem gerektiğini biliyorum, sonuçta eziyet var, ne olursa olsun kabul görmemeli böyle bir şey. ama vicdanım, kalbim üzülmüyor. beynim üzül derken kalbim tam anlamıyla üzülemiyor. bu caniler de fırsatını bulsa karşıdaki askerlere aynısını yapacaktı. herkes biliyor bunu. sanırım bu sebepten dolayı vicdanım üzülmüyor. ama bu demek değildir ki tasvip ediyorum, içimin yağları eriyor. sadece bu eziyete uğrayanlar başka insanlar olsaydı muhtemelen beni derinden sarsacak ve psikolojimi bozacaktı. ışid gibi bir cani örgütün üyesi olunca sadece tepkisiz kaldım. ufak bir mutsuzluk ve ürpertiyle izledim.