• kuran'da tevhid ile ilgili olarak ifade edilen temel ilkeler dikkate alındığında, açıkça görülebilecek olan gerçek. şöyle ki;

    - selada, ölmüş ve allah'ın onu yeniden var edeceği güne kadar yok olmuş bir insana "ey allah'ın resulü" diye doğrudan seslenilmektedir, sanki o hala yaşıyormuş da, sanki bizim seslenişimizi duyacakmış gibi... oysa bunlar, bir insanın değil ancak bir "ilah"ın özellikleri olabilir. kuran'a göre ise muhammed, tıpkı bizim gibi bir insandı (kehf/110) ve allah'tan başka bir ilah da yoktur (bakara/255)!

    - kuran'a göre allah ve melekleri hem muhammed'e hem de mü'minlere salat eder/destek olur (ahzab/43 ve ahzab/56). bu ayetlerden -ilkini değil- ikincisini "salavat getirir" gibi anlayıp, allah'ı bir kenara koyarak muhammed peygamberi sürekli övüp durmak; "hamd (övgü), alemlerin efendisi olan allah'ın hakkıdır." (fatiha/2) ayetine aykırı davranmak olur.

    - kuran'a göre, allah'ın tahtı (kürsüsü) yeri ve gökleri kapsar (bakara/255) ve yerin ve göklerin nuru allah'tır (nur/35). oysa sela okunurken, muhammed'den allah'ın arşının (tahtının) nuru olarak bahsedilmektedir.

    - selada, muhammed, "öncekilerin ve sonrakilerin efendisi (seyyidi)" olarak adlandırılmaktadır. oysa kuran'a göre, her şeyin rabbi/efendisi allah'tır (enam/164).

    not: müslümanım. kuran'ın gösterdiği yol dışında, herhangi bir başka mezhebim yok; ne vahhabiyim ne de şii... kuran'ı başından sonuna kadar defalarca okudum. arapça biliyorum. konuyu tartışmak isteyen herkesle ister bire bir, ister halka açık ortamlarda tartışmaya hazırım.
51 entry daha
hesabın var mı? giriş yap