bektaş şenel

• geçen gün tesadüf eseri keşfettiğim şiir yazanı.
  
  --- spoiler ---
  
  sana bir ortadoğu şiiri yazmak istiyorum
  içinde ölmeyen çocukların
  bembeyaz güvercinlerin
  gülümseyen kadınların ve beyaz barış bayraklarının
  dalgalandığı bir yerden
  kalbimde avrupai sözcükler yok
  keşke olsaydı
  keşke olsaydı da eyfel kulesine çıkıp
  oradan
  oradan kucaklasaydım varlığını
  varlığını diyorum
  ben varlığından daha uzun bir şiir bilmiyorum
  taşralardan artan öfkeyi göğsümle yumuşatıp
  ülkenin işlek caddelerine bırakıyorum
  perşembe akşamları
  perşembe akşamları
  hiçbir şey bir perşembe akşamında olması gerektiği gibi değil şu günlerde
  seccadeler tersine dönük
  hutbeler okutuyorlar ikimizin şerefine
  sen arapça bilmiyorsun
  güzelim
  ben de arapça bilmiyorum
  arapça olmasa da allah var
  şiir olmasa da sevgi
  var
  aşk var mı bilmem
  ama sevgi var bir yerlerde
  anneme sarılınca anlıyorum
  sen gelsen mesela şimdi
  kanıtlayamayacağım bir şeyler söylesem sana
  aşk kanıtlanmak ister
  bilirim
  yine de
  olsun güzelim
  ideolojilere inanmayan bir köpek
  sokakta feodal bir düzene karşı havlar
  ben olmadığın yerlerde seni beklerim
  somalide bir annenin yağmur yağdırmayan tanrıya olan öfkesiyle aynı hislerle
  bilmeliyim güzelim
  kıvrımlarını
  aklının
  suratımda merak edeceğin bir şey yok
  gözlerime bak
  gözlerimin içine bak
  kaburgamın içinde saklıyorum ziynet eşyalarımı
  güzelliği görmeye
  illa göz mü lazım
  yırtılmış solungacıyla karaya vurmuş bir balık
  şarkı söylüyor
  bu ne anlama geliyor bilmiyorum
  bilmediğim çok şey var güzelim
  saçlarının iki yandan sarkması omuzlarına
  karlı dağların ortasından kıvrılan bir yol gibi
  özlenen bir şeyleri taşıyor
  şehirlerin otogarlarına
  benimse arabam yolda kalmış
  kar, kış, kıyamet
  patinaj yapmaktan öteye gidemiyorum
  zincirleri bileklerimden çıkarıp
  lastiklere geçiremiyorum
  neyse
  zincirleri boşverelim
  bu manzara iyi
  sen yoksun ama bu manzara iyi
  gözlerin yok ama bu aydınlık iyi
  bu çocuklar
  bu kuşlar
  bu bütün yaratıklar
  yedi kıta
  iyi
  sen varsın ve bir yerdesin
  bu düşünce iyi
  fazlasını yazmaya gücü yok bileklerimin
  böylesi iyi
  beni anla
  beni duymasan bile beni anla
  beni görmüyorsun ama
  beni bil
  ne olur diyemeyeceğim şimdi sana
  ama
  rica ediyorum
  ben bir kuyuda seni bekliyorum
  görsen
  içimi
  kuyuları kıskandırıyorum zihnimin rengiyle
  ve derinliğiyle
  derinlik kullanıldığı cümleyi olumlamaz sevgilim
  bize yaşamayı yanlış yerden öğretiyorlar
  ülkemizde özgürlük var
  ve cumhuriyet
  bir sürü çocuğu öldürdüler demokrasi adı altında
  ben seni sevmek istiyorum
  bir şeylerin adı altında
  bu ülkede her şey mübah
  her şey mübah da
  bir sevenleri ayıplıyorlar
  bir de öpüşen liseli çiftleri
  ondördünde kızlar ölüyor
  gelinlik giydiriyorlar naaşlarına
  yirmisinde delikanlılar
  postallar var ayaklarında
  kemerleri sıkık, kaşları çatık
  mütemadiyen ölüyoruz güzelim
  sen
  cemal süreyaya bile her zaman inanma
  hayat kısa,
  kuşlar ölüyor
  yaşamaya pek vakit bulunmaz buralarda
  bilirim elbette bu şiiri okuyacak vaktin yok
  anlarım
  devir acele yaşamak devri
  sevmelerimiz acele
  gitmelerimiz acele
  adım adım gidiyorken
  ecele
  n'oluyor ulan burda, diyenlerin
  hain damgası yediği bir
  yerde
  soluksuz, karanlık gecelerden birinde
  ben sana sesleniyorum
  dinsiz bir peygamberin seccadesinden
  vatansız bir çocuğun
  kıyıya vurmuş bedeniyle
  kahretsin
  ne güzel müzikler çalıyor
  benim duyduklarımı sen de duyuyor musun
  mümkünse duy
  ama inanma
  bana inanma güzelim
  ben senin bildiğin şairlerden değilim
  zaten ben şair de değilim
  olsa olsa, yazanıyım bir şiirin
  ya da
  senin gibi bir manzaranın karşısında
  tanrının atamasıyla konuşlanan
  bulanık bir ayna vazifesindeyim
  birileri buna şiir diyorsa
  bunda benim suçum ne?
  bir şeylerden ötürü beni maaşa bağlasınlar
  seni sevmekten mesela
  ve ya beklemekten bir şeyleri
  hem biliyor musun
  epeyce mesaiye kalıyorum bu aralar
  rabbim devletlere zeval vermesin
  halkların ölmesi sorun değil
  hem kronolojik sırada ölüyoruz nasılsa
  bir ölüyle bir şehidin arasında duran ince çizgide
  bir gidip bir geliyor
  ve kara kaplı deftere bir kaç sayı daha ekliyoruz cansız bedenlerimizle
  hepsi bu güzelim
  hepsi bu
  bazı akşamlar seni düşünürken
  kendimi galata kulesinin tepesinden aşağı sarkıtıyorum
  hezarfen ahmet çelebi miyim neyim
  zaten o hikayeye de yalan diyorlar
  zaten bu topraklarda her şeye yalan diyorlar
  güzelim
  bu toprakları boşverelim
  bu topraklarda artık rengarenk çiçekler
  yetiştirmiyorlar
  mesela şey
  şimdi tam da burada bir konuya girmeliyim
  nasılsa okumayacaksan güzelim
  elbette bu şiiri burada bitirmeliyim
  senin varlığına tırmanıp şöyle seslenmek istiyorum minarelerden
  anneler ölmese
  sigaram hiç bitmese
  bu ışıklar sönmese
  hiç
  kimse çöpleri karıştıran kedileri tekmelemese
  mesela
  sen gitmesen
  dur
  san
  -masam
  da ben bir şeyleri
  n külü
  gırtlağımı yakmasa
  ya da
  dur
  önce bir gelsen ya
  hem belki
  sen de gitmek istemezsin
  kim bilir
  
  --- spoiler ---