allah'a açık mektup

• sana olan bağım zayıflasa da inanmamayı seçemem. hayatım boyunca hep inandım ama ben o dinlerini dikkate almadım, alamam. bu boyutta zamana değen her şey değişir.
  
  ben seni ruhumun bir parçası olarak gördüm. beni yarattın. ben de senin varlığını biliyorum. böylece yalnızlığımızın bir sonu olduğunu biliyorum. isteyecek, yalvaracak bir şey olamaz benim sana olan inancımda. verdiğin akıl kararları sınamaya gerçekleştirmeye yetiyor. ben alevi kökeninden bunu aldım. sadece bazen ölümler, haksızlıklar, acılar katlanıyor. yakardığım günler o zamanlardır. beni dinlediğini görüyorum. rahatlatıyor.
  
  bağlarım zayıfladı. çünkü ben korkaklaştım. karar vermeye üşenir oldum. kendi geleceğime göz dağı verdim. kendimden kaçtıkça seni görmez oldum. farkındayım.
  
  tüm farklılıklarımızla farklı tanrılara taparız, farklı dünyalar yaratırız senin dünyandakileri kullanarak. varolmak sürekli bir şans olmasa da sana teşekkür ederim.
  
  gelecekten edit: ateistim. ona karşı bir duruşum yok. kayıtsız ya da öfkeli değilim. mutsuzum. ne bir şey dileyebilirim, ne kızabilirim sana. yoksun. var olman her şeydi. yok olmanla neyi kaybettiğimi kestiremiyorum ama hislerim can dostumun cenazesinde olmak gibiydi. seni seviyorum. çünkü sevecek bir şeye ihtiyacım var. ironik. seni de böyle yarattık? en fazla bir ateistin bir tanrıyı sevme ihtiyacı kadar varsın.