kürşad

• bumin kağan’ın torunu,
  çuluk kağan oğlu kür şad
  kırkların başı…
  ölü çinli yığınları üstünde
  vuruşuyordu.
  çin devletine karşı!
  
  hey! hey!
  yine de hey! hey!
  
  bir yanda çin ordusu,
  öbür yanda vey!...
  ortada kür şad!...
  olmaz böyle şey!...
  
  kim derdi ki kür şad,
  kemikle etti?
  o bir kişi değil,
  o bir devletti!...
  
  bayraktı, vatandı…
  bir özge candı
  tepeden, tırnağa
  kıpkızıl kandı!...
  
  tanrı kut soyunun
  altın halkası…
  yedi iklim üzre
  düşer gölgesi!...
  
  çinliye ölümdü,
  türk’e kalkandı!...
  bin üç yüz elli yıl
  önceki dünden
  odu gönlümüze
  düşen volkandı!...
  
  bozkurt ocağının sönmeyen odu,
  çuluk kağan kür şad,
  korku bilmiyordu!
  ölümcül yaralar almıştı,
  ölmüyordu!
  
  (bkz: niyazi yıldırım gençosmanoğlu)