yağmur atsız

• adının sürekli babasının adıyla anılmasından şu kelimelerle bahseden yazar:
  
  "yazarlık hayatım boyunca hakkımda düzinelerce yazı yazıldı. kısm-ı küllisi değilse bile kısm-ı azamının ortak özelliği -ister övgü, ister sövgü olsun- konuya, büyük atsız'ın oğlu olduğum hatırlatılarak girilmesiydi ve hala öyle. ondan sonra da ya 'bravo, tam babasına layık' ya da 'yazıklar olsun, babasının kemiklerini sızlatdı!' ben buna yıllardır 'atsız peşrevi' derim. istisnalar var tabii... fakat, hanımlar, beyler, 65'imi bitirdim hayatımı 'altmışaltıya bağladım'... ne olur beni biraz da 'ben' olarak ele alsanız kıyamet mi kopar? muhayyileniz bu kadar mı çorak? kaldı ki benim büyük atsız'la böyle bir problemim hiç olmadı. üstelik, beğenmediği taraflarım çok olmasına rağmen, beni severdi de. faydası dokunmayacağını biliyorum ama ömrümde 'ilk defa olarak' uyarmak istedim."