seni tanımayan yok bu şehirde

• eğer birine aşıksanız....
  sokağı, sokağınıza çıkıyor.. ismi isminize çıkıyor.. anılar.. mekanlar.. birbine çıkıyor...
  yediğiniz tost... içtiğiniz ayran..
  adım attığınz her şey .. ama herşey.. hep ona..
  hep... bir önceki 'şehir anısı'na çıkıyor ise...
  yastığınızda yıllar önceki kokusu varsa hala...
  içtiğiniz çayı... duyduğunuz su şırıltısını anımsıyorsanız...
  ve yaşadığınız şehirden ötesini.. ege'de bir sahili hayal etmişseniz ola ki...
  ve biliyorsanız ki.. anlattığınız her semti istanbulun, onda bir anı demek...
  ve.. şehre onu, içindeki insanlarla beraber, anlattıysanız.. anlatacak en değerli şeyiniz olduğu için..
  
  öyle bir şarkı...
  
  "seni tanımayan yok bu şehirde...
  dönüşünü bekler, evimdeki yastığım, yorganım, duvarım, gitarım, ben..
  rüzgar bir hüznü yerinden oynatır yeniden..
  ve sevgiyle ağlarım düne.."
  
  "hiçbirşey beklemem ayrılırken"...
  
  beklemem de... şehir ne yapsın bizi şimdi? şehir... ayrılık...
  hep yarım kaldık.. şehir ne yapsın halimize.. şehir.. elinden gelenler bu kadarmış..
  ama işte; seni tanımayan yok bu şehirde... neye elimi atsam...
  
  öyle zamanlar şarkısı...